16.9.12

Από τους Αρχαίους στους Νεοέλληνες: η εθνική μας σχιζοφρένεια!

 Πικρά λόγια από το δάσκαλο Λιαντίνη για την Ελλάδα (από το βιβλίο του, ΓΚΕΜΜΑ)

 Όλα καλά και περίκαλα τά ’χουμε με την πατρίδα. Με το έθνος, την ιστορία μας, και τούς «αρχαίους ημών πρόγονοι». Μόνο που ξεχάσαμε ένα. Πως εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις κορδέλες, και η μοδίστρα με τα κριάρια.
  Κι από την άλλη φουσκώνουμε και κορδώνουμε, και τουρτουφίζουμε για «τσι γεναίοι πρόγονοι» σαν τι; Όπως εκείνος ο τράγος του Σικελιανού, που εσήκωνε το απανωχείλι του, εβέλαζε μαρκαλιστικά, και οσφραινότανε όλο το δείλι την αρμύρα στη θάλασσα της Κινέττας. 
 Αλλίμονο! Η δάφνη κατεμαράνθη. Έτσι δεν εψιθύριζε ο Σολωμός