19.2.11

Ατάκτως ερριμμένα

Σε κάθε σκεπτόμενο και ενημερωμένο πολίτη είναι γνωστό πως η Ελλάδα μετά το 1821, ακόμη αναζητά την απελευθέρωσή της. Μετά τους Τούρκους ανέλαβαν τον ίδιο ρόλο οι ¨προστάτιδες δυνάμεις¨με τους εγχώριους "προκρίτους, προεστούς, τραπεζίτες" και τα αντίστοιχα πολιτικά τους τζάκια.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το μερίδιο ευθύνης του λαού, γιατί στο όνομά του γίνονται όλα, καθώς διακηρύσσουν τα τρωκτικά της εξουσίας με φράσεις του τύπου: "έχουμε νωπή λαϊκή εντολή", και ας κυβερνάνε με το 35% του 50%, δηλαδή με το 18% του πληθυσμού.

Εκείνο που εξοργίζει τους σκεπτόμενους πολίτες είναι η στάση του πνευματικού δυναμικού, του κόσμου της διανόησης που βρίσκεται σε κώμα. Αν περιμένουμε να αφυπνιστεί ο λαός και να αποκτήσει την ανάλογη παιδεία, "ζήτω που καήκαμε!
Είναι πολύς ο κόσμος που θέλει να αντιδράσει, να ανατρέψει, να τιμωρήσει, αλλά δεν βρίσκει τον τρόπο.
Για πείτε μου τι να κάνω, να ζωστώ τα σπαθιά, να γίνω τρομοκράτης ή να πάρω τα βουνά;
Κι έτσι επειδή δεν βρίσκω τρόπο αντίδρασης δεν κάνω τίποτα και τα τρωκτικά χορεύουν με τη σιωπηρή "σύμφωνη γνώμη του λαού" στο "κυβερνητικό τους έργο!
Αναλάβετε κάποιοι δράση και εμείς ακολουθούμε.
Π.χ. η "σπίθα" του Θεοδωράκη πρέπει να βρει τρόπους να απλωθεί σε όλη την Ελλάδα.
Ας αρχίσουμε από τα πιο απλά μέχρι να επανελληνιστούμε:
Ας επιβάλουμε π.χ. στην αναθεώρηση του συντάγματος να προβλέπεται εξοστρακισμός της κυβέρνησης αν δεν τηρήσει τις προεκλογικές εξαγγελίες της.
Κύριοι δεν πρέπει να τιμωρείται μια κυβέρνηση για υφαρπαγή ψήφου όταν άλλα υπόσχεται και άλλα πράττει;
Και μιλάω για ποινικές ευθύνες, όχι πολιτικές και κουραφέξαλα
Σ Π Ε Υ Σ Α Τ Ε !

Σκέψεις ... οργής!