29.7.09

Περιηγητές


Gustave Flaubert
Περιηγητής στην Ελλάδα του 1850

« Δεν υπάρχει ούτε ένας δρόμος στην Ελλάδα, τόπος πολύ πιο άγριος και χίλιες φορές πιο uncomfortamble απ΄όλες τις Τουρκίες και απ΄όλες τις Συρίες. Η Ακρόπολη όμως άξιζε από μόνη της όλο το ταξίδι».
« Η Ελλάδα είναι τόπος αγριότερος και από την έρημο, τη σκεπάζουν η αθλιότητα, η βρώμα και η εγκατάληψη»…

« Τι έχεις να πεις για τούτο εδώ: Κάτι Έλληνες συγκρούστηκαν μια μέρα με τη χωροφυλακή. Αρπάζουν λοιπόν τον αξιωματικό και τρεις χωροφύλακες, τους καταγαμούν και τους ξαποστέλλουν κατόπι, χωρίς να τους κάνουν τίποτε άλλο. Τι ειρωνία για την τάξη!»
« Όσο για ενθύμια από την Ελλάδα φέρνουμε μαζί μας δύο μαρμάρινα κομμάτια από την Ακρόπολη της Αθήνας και από το ναό του Επικούρειου Απόλλωνος».

(« Γράμματα του Φλωμπέρ απ΄την Ελλάδα», μτφρ. Νίκου Αλφιέρη, εκδ. Άγρα )

Όσο για τούτο «πολιτισμένε» «κύριε» Φλωμπέρ, έχω να πω τα εξής: Ήσουν πολύ τυχερός, γιατί αν περιόδευες σε μία χώρα με τάξη σαν και τη δική σου θα έπρεπε να είχες συλληφθεί ως κλεφτρόνι του κοινού ποινικού δικαίου (και μάλιστα αλλοδαπό), και να σε είχαν καταγαμήσει(για να χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα του κυρίου Φλωμπέρ). (Εκτός κι αν ήσουν άτυχος που δεν συνέβη αυτό!)