Η γη του Πανός
Στη γη του Πανός περιπλανήθηκα
έγειρα να ξαποστάσω κι αποκοιμήθηκα.
Από στήφη βαρβάρων κυκλώθηκα
από εφιάλτες και βυζαντινούς αλώθηκα.
Την μέση κυρτώνω και εβραίον θεό προσκυνώ,
ποιος είμαι όλη νύχτα πασχίζω να βρω.
Πάει πλέον καιρός που εσίγησε ο αυλός
στην πατρική μου γη του Πανός.
Μα δύναμη απ' τη γη μου θα αντλήσω
και το χρέος στο γένος μου θα ξωφλήσω.
Τους θεούς μου θ' αναστήσω και πάλι
θα σηκώσω ξανά το κεφάλι.
Στου Ομήρου τη γλώσσα και σε κάθε της της λέξη
θα ξανάβρω τη χαμένη μου σκέψη.
Έρχεται η αυγή κι αχνοφαίνεται η 'μέρα
που θα ηχήσει και πάλι ο αυλός
στη γη του Πανός.
Ποιητική συλλογή
Χρήστος Κωστελίδης